fatih akça'nın içinde yer aldığı esere adını veren şiiri.
annem, otel örüyor yalnızlığıma
gül eğiriyor kirmenden, içime dokuyor
elleri Allahın evidir, rahmidir yeryüzünün
o düpedüz çığlıklı bir şiirin peygamberidir
annem, avuçlarında atlar beslemiş sürüyor
çocukluğumun üşümüş saçlarına
beni bu insanlara verme, beni buralarda koyma
benzim nar döküyor kimse bilmez
dediler: sen bir yalnızlık şemsiyesi aç bize
uzun yollardan ve kalabalık atlardan geliyoruz
çıt sesini çağırdım, içimde kocaman orman boşluğu
kuşlar hep başka şairlerin şiirinde uçuyor, ne güzel
kimliksizim, beni düştüler nüfustan, sayılmıyorum artık
nereye gitsem orada hep eksik tabureler, sohbetler, çaylar
