ben severim. Fırın sütlaç yahut içinde rahiya (damlasakızı, limon/portakal kabuğu vs.) olan bir sütlaç kadar lezzet şöleni değildir elbette.
fakat zarif ve naif görüntüsüyle göze de hitap eden bir tatlıdır güllaç. sütlü tatlıları sevdiğim için zevkle yerim.
Çok severim. Ancak her zaman yiyemiyorum. Geçmiş zamanlarda çöp tenekesinin yanına koyulmuş gördüm. Beynimden vurulmuşa döndüm. Bu lezzet çöpe atılır mı? Bu kadar mı zevksizsiniz arkadaş. Sütlü olsun. Ekmek atıp yiyeceksin arkadaş.
bir ramazan geleneği olan tatlı. tarafımca hiç sevmediğim tatlı.
tarihten bir sayfa:
"Güllaç, saray mutfağına ilk kez 1489 yılında alındı. Kastamonulu Ali Usta, elinde kalan yufkaları, saray görevlilerinin Kastamonu gezisi sırasında şekerli sütle ıslayıp bir tatlı haline getirdi. Orada bu tatlıyı beğenen saray görevlileri, bu tatlıyla beraber Ali Usta'yı da saraya tatlıcı başı olarak götürdüler."
ilk yediğimde gerçekten sütlü peçete zannetmiştim. Içerisinde hafif gül tadı vardı ve çok güzeldi. Geçenlerde ben de yaptım ve inanır mısınız? Sütlü peçete dediler. Ama zerre gücenmiyorum çünkü gerçekten sütlü peçeteye benziyor.şerbetle yapılmadığından yerken fazla zorlamaz hafif bir tatlıdır. tatlıcılarda bulunamadığı taktirde marketten kağıdır hazır alınıp süt ve şekerle evde yapılabilir. isteğe bağlı gül aroması kullanılabilir.
Hayatımda ilk defa bu akşam yaptım ve ilk defa yedim. ilk defa yapmanın acemiliğiyle Sütünü biraz fazla kaçırmışım ama güzeldi. En güzeli Hatun da beğendi.
Bir dahaki sefer sütü daha az atarsam oldu bu iş.
