yaklaşık 4 yıl evvel yeniden düzenlenerek gerçekten yeniden park haline getirilmiş, sakin nezih, tarihine yaraşır bir hal almıştır. açılışını ali müfit gürtuna ile dora bakoyanni yapmıştır.
nazım ustayı görürüm ümidi ile her gittiğimde gözlerim ceviz ağacı aramaktadır.
ben bir ceviz ağacayım gülhane parkında
ne sen bunun farkındasın ne de polis farkında...
dozerlerle yıkılarak yerine daha çok para getirecek bir mekanın yapılması gereken yer..
madem istanbul'da turistlerin en çok ugradıkları yerlerden biri sultanahmet-gulhane civarı..yık parkı,yap para basıcakbir mekan olsun bitsin..
tam anlamıyla eski görkeminden sonra kavak yelleri esen, farklı amaçlar için laçkalaştırılmış yer. ne yazık ki değerlere sahip çıkılamıyor.ordaki işte bu laçkalaştırılmaya komik bir örnek ;
iki sevgili gayet samimi(!) bir şekildeyken 70 yaşlarında bir amca o kadar boş bank varken onlara değil de sevgililerin tam ortasına oturmuştu. neye uğradıklarını şaşıran sevgililer dumur vaziyette yerlerinden kalkamadılar bir süre. yüzlerindeki ifade görülmeye değerdi.*
içinde bulunan aşık veysel heykelinin üstünde yazan mail adresi bu parka malların da gelebildiğini kanıtlamıştır. Dikkatli olunuz efendim. Bir de bir dahaki sefere oraya gidecek olan sözlük yazarı ya da okuru yanına siyah tahta kalemi alıp da o heykelin üstündeki adresi karalarsa pis abaza amacına ulaşamamış olur.
insana huzur veren bir yapıya sahip istanbul'un en güzel yerlerinde biridir.
Yazın öğle sıcağında bile gülhane parkında yürümek, serinliğini hissetmek keyif verir insana.
gidip yürümek yaşamak lazım anlamak için tabii.
Adına şiirler yazılan park.
Başım köpük köpük bulut içim dışım deniz
Ben bir ceviz ağacıyım Gülhane Parkı'nda
Budak budak serham serham ihtiyar bir ceviz
Ne sen bunun farkındasın ne polis farkında
Ben bir ceviz ağacıyım Gülhane Parkı'nda
Ne sen bunun farkındasın ne de polis farkında
Ben bir ceviz ağacıyım Gülhane Parkı'nda
Yapraklarım suda balık gibi kıvıl kıvıl
Yapraklarım ipek mendil gibi tiril tiril
Koparıver gözlerinin gülüm yaşını sil
Ben bir ceviz ağacıyım Gülhane Parkı'nda
Ne sen bunun farkındasın ne de polis farkında
Yapraklarım ellerimdir tam yüz bin elim var
Yüz bin elle dokunurum sana istanbul'a
Yapraklarım gözlerimdir şaşarak bakarım
Yüz bin gözle seyrederim seni istanbul'u
Yüz bin yürek gibi çarpar çarpar yapraklarım
Ben bir ceviz ağacıyım Gülhane Parkı'nda
Ne sen bunun farkındasın ne de polis farkında
(bkz: nazım hikmet ran)
ben bir ceviz ağacıyım gülhane parkın'da ne sen bunun farkındasın ne de polis farkında diye nazım hikmet'in dizelerine ait olan park.
ayrıca önünden tranvay geçer.
Heyhat... Ol parkın içinde, akvaryumların olduğun yamaçda, her tarafı camla kablı bir küçüçük yapı var idi. içerisi, doldurulmuş, kurudulmuş bilumum hayvanad ile dolu idi. Sincablar, admacalar, rengarenk kuşlar sankim canlu gibin gözükürdü. Bu fakir tıfıl iken, canlı hayvanlardan ziyade buradaki doldurulmuş mahlukadı merak ederdi. Parmak uclarında yükselib burnunu cama dayar hayred ile bakurdu içeri. Gelmez mi geri ol eyyam ya pir Moonlight sonata!
