En sevdiğim insandır.
Bi kere sempatik buluyorum. Genellikle karşı taraftan gelen çok biliyorumcu tavra, bildiğinin aslında kökten yanlış olduğunu anlatan birkaç ufak cümle kurar. Ortamda herkes güler. Biri hariç. *
Somurtarak laf sokan insandan yeğdir. Zira mizahi zeka ile destek görmüş laf sokumları teknik açıdan insanı diyalektiğe yönlendirir. Bir sokumluk lafım vardı o da kursağımda kaldı deyip susacak mısın? Yoksa küçük bi tebessümle vezirin önüne atı koyacak mısın?
Şarkı sözü gibi oldu amk.
Bu entrye daha fazla devam edemeyeceğim.*
Babamdır.
Önce sağa sola bakınıp sinsi bi gülüş atar hafiften sakalını kaşır arkasından güm!
Yanımızda yabancı mı var burası bunun yeri mi bu adam buna kızar mı küser mi hiç düşünmez.
Fırsatını bulsam bende onu bozarım da ansiklopedi gibi adam hep o beni göt ediyor.
Olsun canı sağolsun.
