Belki yüz defa izledim ama Şener şen’in nam-ı diğer vehici’nin deli Fıkrası anlattığı sahneye hala daha gülerim. Aslında ortada fıkra falan yok ama Vecihi’nin yürekten attığı kahkahalar çok güzeldir.
“Efendim delinin biri bir gün puhahahaha yok yok anlatamıycam!”
1980 darbesinin öncesinde toplumun çok gergin, öfkeli olduğu bir dönemde aile filmleri çekiliyor ve bu filmlerde kardeşleri barıştırıp küçücük bir turşu suyu kavgasından oluşan derin kavgaların aslında ne kadar da anlamsız olduğu bize aktarılmaya çalışılıyordu.
Gülen gözler şener şen’in seviyorum veriyor musun diye şarkı söylediği film. Hani kadın(adile naşit) çocuklarını borç harç evlendiriyordu ya. Çok güzel bir film. Ne zaman tvde olsa keyifle izlerim.
