şimdi burda "ne yani mahmut mu diyeyim" gibi bir bakınız vermekle kimseyi rencide etmek istemiyorum. ama nasıl ki bilimsel kavramlar bilimsel oluyorsa sözlükler de kendi jargonlarını oluşturmuşlardır.
hayat yeterince gülünç olduğundan, muhtemelen insanların ilgisini çekebilmek için artık olayları daha fazla egzecere etmek gerekmektedir. komik, gülünç, mizahi derseniz kimsenin sknde olmayabilir ancak "yaran" dediğiniz an insanlar, "aa yarılmayalı çok olmuştu, bi girelim de görelim" şeklindeki bir gazla başlığa ilgi gösterirler.
burada bence atlanmaması gereken mezvu insanın neresinden yarıldığı -pardon- neresiyle güldüğüdür.*
son derece lüzumsuz olan "yaran" ifadesini her tebessüme vesile konuda, çok oturmuş bir komikliğe sahipmiş ya da çok çekici bir palyaçoymuş gibi sürekli, sıkılmadan dile getirmeyi tanımlayan söylem.
yanlıştır.yaran kelimesi çok çok komik bir şey için kullanılabilir ki bence buda yanlıştır bazısına komik gelen şey diğerine komik gelmez görecelidir yani.
sözlükte var olan bir mahalle baskısıdır. bir tür sözlük diktası. örneğin bir entrye sadece gülme veya beğenme şansınız yoktur, illaki yarılmak durumundasınızdır. '' nutella yerken sandalyeden düşmek '' bile daha insani kanımca... tıklarsanız ne demek istediğimi anlayacaksınız;
(bkz: güldüren entryler)
