kadına şiddet konulu bir tiyatro oyununda hikayesini anlatan bölümün sonunda iki eliyle havaya biberon kaldıran (heykel gibi) bir görüntüde tasvir edilerek donup kalması seyirciyi hüzünden ağlatmıştır.
aile içi şiddetin sembolü haline gelmiş adına şarkılar, şiirler yazılmış, diziler çekilmiş, birçok dernek açılmış ve anma ile yardım konserleri düzenlenmişti. Ancak aradan geçen 7 yıllık sürede Güldünyadan geriye koruyucu aileye verilmiş bir kız çocuğu ve çamurdan yapılmış bir mezar taşı kaldı.
Ölümünün üzerinden 7 yıl geçen Güldünyanın Budaklı köyünde bulunan mezarını ne ziyaret eden, ne de Güldünyayı anan kimse olmazken Güldünyanın adı bu kez töre cinayeti haberlerinde başlık olarak kullanılmaya başlandı. dizilerde karakter, şarkılarda da portre olmaktan öteye gidemedi.
ama güldünyayı ben unutmadım.
size de unutturmamak için, köydeki mezarının, o içler acısı mezarının bir fotoğrafını paylaşıyorum...
o çamurdan yapılmış mezarını. https://galeri.uludagsozluk.com/r/236352/+
ve buradan güldünyaya seslenmek istiyorum.
" Güldünya;belki sen öldün, öldürüldün ama hala varlığın bilincimde, emekçi kadınlar günün kutlu olsun."
