aceyip yapışkan insanlardır, aman başımdan çekilsin diye almak zorunda kalırsın. bir de bunların el falına bakmak isteyen cinsleri vardır ki bunlardan şiddetle uzak durulmalıdır.
asla bana gül aldıramayan kadındır,
o kadar inatlaşırım ki yüzüme "tipinden belli ne cimri olduğun, dört ayaklı seni" falan derler,
bende gülerim "almıyorum işde cimriiyim" falan derim.
ha bide bunların sırf yalan cümleleri de vardır. misal, "bebeğime süt parası" diyen türleri..
onlara da "doğururken bana mı sordun ablaaa" derim. daha da sinirlenirler.
çiçeği elime tutşturmaya kalkarlasa çiçeği tekrar bırakırım, asla pes etmem.
hayatımda aldığım ilk çiceğimin kendileri gibi yapışkan birinin zorlaması ile olduğundan, "hadi be abim, yanındaki şu güzel ablamın hatırına alıver şu gülü, allah ayırmasın sizi" şeklinde yaklaşıma sahip bireylerden nefret etmeme sebep olan kadındır.
Lanet olsun diyip gül alındıktan sonra fal için tuttururlar ki bu da el falına bakan kadın başlığı altında incelenmesi gereken apayrı bir konudur.
gul satan adama tercih edeceğim insan tipidir ya da alt geçitlerdeki ayakkabı boyacılarına, onlara nazaran daha uysaldırlar. belli bir süre 'yok almam ebla' diye diretince yollarına giderler. iyi insanlar aslında da kötü arkadaş çevresi yüzünden bu haldeler.
