şimdi sen agdaya düşman, gecenin ışıltısını göğsünü gere gere beyaz çarşafa yayan dilber : içimdeki şarap kan keserken, şimdi saatler daha sabaha daha çok erken. neden ve niçin sorularını sormadığımız günler ise çok yakın... uzak diyarlarda sahile vuran dalgaları hangi renk olarak hayal edersin sen? eğer mavi olarak hayal ediyorsan baştan söyleyeyim beni çoktan kaybettin..
göğüs uçlarında tüy bitmemiş naif dilber: şimdi sen utancınla başını öne eğerken göğüslerindeki pürüzsüz kayıtsızlık ve başkaldırış öyle sıcak, öyle kırılgan ki! bunca isyana rağmen göğüslerindeki beyazlık, bir beyaz barış bayrağı gibi önkoşulsuz ve dimdik hasret öpücüklere..
yatıştırmak ve sevmek. tüy bitmemiş yetim hakkı kadar ak pak..
