okuduğum bir cahit zarifoğlu vecizesinden sonra kendi kendime tekrarladığım cümle.
üzerine birçok şey karalayabilirim. evet cahit zarifoğlu üzerine ne söylersem karalamak olur.
günlüğümde yarım kalmış bir sayfayı karalayıp şöyle yazmışım, bir ton şeyi sonuna kadar düşünmek varken neden belli cümlelere sığdırmaya çalışarak yarım bırakayım hepsini?
sonrası yok. aslında düşündüklerimin hepsini unutmuşum :d
karaladığım yerleri okumaya çalıştım okuyamadım da :d it gibi köpek gibi pişman oldum yazmadığıma :d
ama bu sefer olmayacağım sözlük.
cahit zarifoğlunu bırakıp gidiyorum.
