mucizevi bir sıvıdır. şimdi düşününce aslında çok garip bir şeye üzülüyoruz yada mutlu oluyoruz ve bu duyguları kalbimizde yüreğimizde hissediyoruz sonra devreye birden göz giriyor ne ilginç ki bana hiçbir zaman gözyaşı göze aitmiş gibi gelmedi. insan vücudundan çıkan herşey çıktığı yere aittir. göğüsten süt çıkar, deriden tüy çıkar..* ama gözyaşı gözden çıksada gözün yaptığı hissettiği bir şey değildir gözyaşı yürekten kalpten gelir. bir insana verilmiş en güzel nimettir. ağlamak güzeldir ağlamaktan utanmayın korkmayın.
duyguların dilidir.
herkes anlayamaz. bazen çok üzüldüğünde çıkar ortaya. bazen çok sinirlendiğinde, bazen yalnızca yalnız kaldığında ya da kalmak istediğinde. içinde çağlayan her neyse onu dışa vurmanın en özel ve en güzel yoludur.
üzgün, yorgun, seven veya sevilen bir kalbin dışa yansıması. bir nevi duyguların gözyaşı olması, gözyaşı olup akması.. ağla rahatlarsın demenin aslı bu olsa gerek.
iki türlüdür göz yaşı.
biri sağanak gibi boşanırcasına akar, diğeri tane tane.
canı en çok yakan da tane tane akandır.
sanki içini dele dele, umutlarını sile sile akar.
ne yutkunabilirsin ne soluk alabilirsin, tıkanır da kalırsın.
insan ağlamayı sevmez; ama gözyaşı olgunlaşmanın temel taşlarından bir tanesidir. Hıçkıra hıçkıra ağlayıp gözyaşı dökmek hangimizi kimi zaman rahatlatmadı ki!
' gözyaşı acı suyudur ' demişti bir kadın görev yaptığım köyün birinde. 'ama işte ben ağlayamıyorum, en sevdiğimin cenazesinde bile akmadı acı suyum, o yüzden benim acım içimdedir hep. ağlayamadıkça büyür durur' demişti. en çok da hemen ağlayabilen insanlara özendiğini söylerdi.
ne kadar şaşırmıştım hayatta böyle şeyler de var diye.
bir daha hiç görmedim o kadını ama hep dua ettim acı suyunu rahatça dökebilsin diye.
