iyileşebilmesi için fazlalığın dışarı atılması gerekiyordu. Hippokrates, bu olayı tanımlamak için, "temizlenmek" anlamına gelen "katarsis" kelimesini kullanmıştı. Sümük birikimi olmasa bile, ağlamak yararlıydı. Ne de olsa sürekli gözyaşı üretiliyor ve bunların dar kafatasından dışarı atılması gerekiyordu. Bu düşünce, Avrupa'da geçerliliğini Rönesans dönemine kadar korudu. Bu başarının nedeni, tezin insan fizyolojisiyle uyumlu olmasıydı: Ağlamak da kusmak, dışkı ve idrar atımı gibi işliyordu. Dolayısıyla, neden o da istenmeyen atıkları vücuttan uzaklaştırıyor olmasın? Gerçi gözyaşı diğerleri gibi kötü kokmuyordu, hem zaten duygular kötü kokamazdı ki...
gözlerimde bir nem
anlamadım neden?
ağlıyormuyum yoksa?
gözlerimden akan gözyaşımı yoksa?
bunu yapmamalıyım
istemezdi gözlerimin ıslanmasını
yapmamalıyım
onun hatırası için yapmamalıyım
sevgilim üzülme ağlamayacağım
martin eden'in başı çekmesi gerektiği listedir. başından sonuna kadar gözyaşı bezlerinin salgılamaya can attığı gözyaşlarını kitabın sonunda müthiş bir huzurla bırakırsınız.
charles dickens büyük umutlar kitabında gözyaşı için şu cümleyi kurmuş:
"bu dünyada hiçbirimiz gözyaşlarımızdan utanmamalıyız çünkü katı kalplerimizi çölleştiren kumların üzerine dökülen yağmur gibidir gözyaşı".
Burun direği sızlamasını mütakip gozlerden akan tuzlu su... Bende en çok iz bırakanı ağlayan çocuk posterindeki o tek damla gözyaşıdır. O çocuk niye ağlıyor diye çok düşünmüşlüğüm vardır.
Gözlerinden aktığı kişiyi haklı ve acınası bir hale sokar. Bazıları bunu soğanla karşı karşıya gelme dışında çok nadir salgılayabilir, belki hiç salgılamaz.
