günler haftaları, haftalar ayları kovalar. değişmeyen tek şey; her akşam belli bir saatten sonra ağlamaya başlayıp sonunu hatırlamadığın ve her gün evin başka bir yerinde başka bir yerinin ağrısıyla uyandığın sabahlardır..
bitmeyen ciledir, o sıkıntı her akla geldiğinde yuregin titremesidir, gün içerisinde sınır krizi geldiğinde gece ağlayıp rahatlamayı beklemenin çaresizliğini yaşamaktır.
Vardır hepimizin bir derdi.
Bakmayın burda zaman geçiriyoruz bazen ciddi oluyoruz bazen makara yapıyoruz ama herşeyle bağlantıyı kesince kendimizle başbaşa kalıyoruz.
Dertlerimizle başbaşa.
Gözyaşlarımızı akıtarak belki de.
