astigmat ve miyop olduğum için artık kullandığım eşya. güneşe alerjim olduğu için kolormatik gözlük takıyorum.
Ayrıca, gözlükle bile güzelim. Bu kadar güzel olmak ve her şeyin yakışması mümkün olmamalı..
sürekli kullanıldığı takdirde bedenin bir uvzu haline dönüşen, göz kusuruna sahip olmama rağmen kullanmamakta ısrarcı bir tutum sergilediğim aksesuardır. zira gözlük gibi bir maddeye alışıp zamanla bağımlısı haline gelmek, onsuz göremediğimi düşünecek olmak beni korkutuyor. ikisini de kendime yakıştırmadığım, biri babanemden kalma diğeri ise aynısının kemik çerçevelisini bulma çabamın ürünü olan iki adet gözlüğüm var. aynı şekilde çok sevdiğim deri gözlük kabım da babaneme ait:
9 yıldır kabullenemediğim hayati araç. yorgunluktan dünyayı piksel piksel gördüğüm şu günlerde kendisini kullanmaya alışmak için elimden geleni yapıyorum. seni yeneceğim ulan!
en çok kaybolan nesnelerden biri.üstüne bişi taksalar da bip bip ötse yerini belli etse ya da ne bileyim kaybolmayan gözlük olsa.ne hoş olurdu hayat ne kadar kolaylaşırdı.
