kış güneşi bile olsa gözlerimi kısmak zorunda kalıyorum, rüzgar varsa da aynı şekilde, karizmatik durma gibi niyetim yok, her şeyi de kendinize yapılıyor zannetmeyin.
Benim bı arkadaş vardı böyle bakan bı gün dayanamayıp neden diye sordum çünkü aşırı itici geliyordu. Böyle daha çekici olduğunu düşündüğünü söyledi, bı şey de diyemedim yüzümde "hayırlısı" diyen bı gülücük ve içimde "ah Allah belamı versin aptal, seninle aynı havayı soluyan akciğerlerime yazık" diyen bı sesle bakakaldım.
gözlerim tavşan gibi, belki mala vururum diye karizmatik olmak için yapıyorum. vurmuşluğum var mı? yok. ama olsun, hep dene, yine dene, daha iyi dene, daha iyi mala vurama demiş irlandalı yazar.
