Gözlerine bakarken
güneşli bir toprak kokusu vuruyor başıma,
bir buğday tarlasında, ekinlerin içinde
kayboluyorum...
Yeşil pırıltılarla uçsuz bucaksız bir uçurum,
durup dinlenmeden değişen ebedi madde gibi gözlerin:
sırrını her gün bir parça veren
fakat hiç bir zaman
büsbütün teslim olmayacak olan...
o tatlı bakışlarınla her zaman seninim derken
gözlerine bakarken sevgilim en büyük yeminim derken
yıldız gibi parladığın geceme güneş doğmasın
saçlarını okşarken sevgilim varsın sabah da olmasın
