gözlerinde sadece gülmeni görmek istedim.bilirsin çok yakışırdı ya sanki güneş tekrar tekrar doğardı.bir çocuk masumluğunda bir de gülüşünde hayat vardı.
aşk vardı ya; güldüğünde güller yeniden açardı.ışık saçılırdı yer gök gözlerinin renginde.
gözlerinde sadece gülmeni görmek istedim. oysa ki ne çok alışmıştım o hayat ışığımı görmeye. sen gülünce mevsimsiz açan çiçekler gibi zamansız yaşanırdı hayat. her an değerli her an vazgeçilmez.
gözlerinde sadece gülmeni görmek istedim.sonsuzluğunu her anın ilk günkü tadı bir senin gülüşünde saklıbir de bir çocuğun masum gözlerinde.o kadar çocuktun işte o kadar sonsuz o kadar vazgeçilmez.bir çift güzle gözde hayat o kadar güzelken...
sen gülmeyi unuttun.ben seni unuttum.ben kendimi sende buldum ya sonunda beni unuttum.ışığım hiç sönmez sanmıştım yanılmışım.
gözlerinde gülmeni görmek istedim sen beni unutmuşken... *
