gözlerine baksam kaybolurum
alnının temizliğiyle yücelt beni
melek kokunu alsam beni şahlandırsa
zerre değse tenin tenime
elini tutan ben olsam
o zaman senin olurum.
zülfü livaneli'den dinlemeye aşina olduğumuz, yavuz bingöl'ün de hiç fena seslendirmediği, insanın içini derin boşluklara sürükleyen, gözleri ansızın doldurma etkisine sahip, her dizesinde duyguları aralıksız hissettiren çok güzel şarkıdır.
Gitarımın tellerine kaygısızca vururdum
Uçuşan her şarkıda başka bir aşk bulurdum
Avareydi hayatım seni görmeden önce
Bir değil bin sevginin yeri vardı kalbimde
Avare gönlüm takıldı kaldı senin yemyeşil gözlerine
Gözlerin ah o gözlerin yeşil gözlerin çok yaman
Yeşi bir alev birden büyüdü yangın gibi ruhumu sardı
Aydınlandı dünyam seni görünce tüm sevgiler mazide kaldı
Avare gönlüm senin yemyeşil gözlerine takıldı kadı
Gözlerin ah o gözlerin yeşil gözlerin çok yaman
Aşkı sevdayı bilmeyen kalbim sana deli divane oldu
Seni görünce ah ruhum eridi rüyalarım seninle doldu
Avare gönlüm senin yemyeşil gözlerinin esiri oldu
aklıma gelmeyen bilmece sorar, beni hulyalara salan gözlerin aşka inanmayan o yalan gözlerin..
rüyadır belki de bütün ümitler, gözlerin aklımı perişan eyler...
aşk masalından şarkılar söyler...
beni hulyalara salan gözlerin.
sen beyaz bir kadınsın
uzaktaki
gözlerin aklımdan çıkmıyor
sen beyaz bir kadınsın karanlıkları dinleyen
uzaktaki
sarmaşıkları duyuyor musun rüzgârda
yorgun başını
üşümüş yastığına koyuyor musun
uyuyor musun *