Gözlerin
Hep böyle çocuksu mu bakar senin gözlerin?
Hep böyle içinde uzak bir ışık mı yanar?
Bakışlarında beni dinlendiren bir şey var;
Kıyısındaymış gibi en sakin denizlerin...
Bir yelkenliyim şimdi ben senin limanında
Fırtınalardan geldim sende dinleniyorum.
Bu huzur, bu sessizlik hiç bitmesin diyorum;
En eşsiz dakikalar sürsün senin yanında...
Hiç yumma gözlerini, ışığın eksilmesin,
Gündüzüm aydınlığım, ipek böceğim benim!
Güz bahçemde açılmış o son çiçeğim benim!
Yorgun kalbim seninle elem nedir bilmesin;
Ayırma gözlerimden çocuksu gözlerini,
O sakin o yalansız, o kuytu gözlerini
zülfü livanelinin aşk çağrışımlı güzel parçası. lise yıllarındaki platonik aşkımı hatırlarım ne zaman dinlesem. ondandır içi parçalanıyor insanın.
--spoiler--
Gözlerin bir çığlık, bir yaralı haykırış
Gözlerin bu gece çok uzaktan geçen bir gemi
Ellerin bir martı, telaşlı ve ürkek
Ellerin fırtınada çırpınan bir beyaz yelken
--spoiler--
..gözlerime değince felaketim olurdu ağlardım.
beni sevmiyordun bilirdim.
bir sevdiğin vardı duyardım.
çöp gibi bir oğlan ipince
hayırsızın biriydi fikrimce..
mısralarını hatırlattı bana hatırladığım kadarıyla. Atilla ilhan'ın ''3. Şahsın Şiiri''
