bunu bilmiyorsun, seni her görüş zamanı hiç bir şey olmamış gibi yüzüme sabitlediğim gülümsememle karşılıyorum, avuçlarını yüzümde gezdirirken kalbimdeki acıyı serinletsin istiyorum ellerin olmuyor. güzel gözlerin unuttursun bana herşeyi diyorum tekrar tekrar bakıyorum tutunmak için son bir çabayla bakıyorum ama düşüyorum çünkü gözlerim kayıyor gözlerinden.
bakire olmadığını itiraf ettiğin o uzun gecenin sabahında oysa ne kadar parlak bir gelecek vardı ikimiz için bir bilsen. ne hayaller kurmuştum, dünyanın en güzel kızı eşim çocuklarımın annesi evimin kadını olacaktı. benim eşim olacaktı çünkü el değmemiş bir çiçek kadar tertemizdi ve masumdu öyle biliyordum. ama sen beş dakikalık bir zevk uğruna bedenini başkalarıyla paylaşacak kadar alçalmışsın düşmüşsün nerden bilebilirdim. seninle her sevişmemizde bu aklımdan çıkmıyor senin zevk çığlıkların benim için ne büyük azap. seninle her bütün olışumuzda o kutsal yöreni, namahremini bedenini başka bir erkekle paylaşmış olman bu kirli geçmişin, bu bütünü ikiye bölüyor sen şehvetin yaktığı ateşle yanarken ben buzdağlarında donuyorum.
evet bunları sana söylemiyorum çünkü yine sorumluluğu üstüme alıyorum, yine zırhımı kuşanıp savaşlara hazırlanıyorum çünkü önümüzde bitirmemiz gereken bir okul var. dersler konusunda da yardımlarını inkar edemem. ama bil ki sevgili bil ki canımın içi okulumuz bitince bizde bitmiş olacağız ve ben çocuklarım için kutsal bir anne arayacağım ve bu acılarımın hepsinden kurtulacağım. o zamana kadar gözlerimin nemini senden saklayacağım, yemin ederim. yemin ederim...
