nedendir bilmiyorum diye cümleye başlarken aklıma geldi,
nedenini aslında biliyorum be sözlük.
bir yanım bahar bahçe, bir yanımda da yapraklar dökülüyor.
nefes almak zor geliyor, hıçkıra hıçkıra ağlamak istiyorum an itibariyle.
çalan şarkı da tetikliyor ruh halimi. **
kuşları uçarken gördükçe bile doluyor ciğerim,
sigara yaktıkça içimdeki ateş söner sanıyorum ama daha da büyüyor.
annemi özlüyorum, yanımda olan, kokusunu duyduğum kadını, ilk aşkımı özlüyorum.
susuyoruz, sustukça daha da susuyoruz..
ne o söylüyor, ne ben..
annemle aramda ilginç bir bağ var, birbirimize şarkılar dinleterek anlaşabiliyoruz mesela...
az önce dinlettiği şarkı, alpay'la funda arar'ın bi düeti..
bu itti beni aslında böyle hislere,
sonra sevgilim geldi aklıma. alışmamışım çıkarsız sevilmeye. ille bi bok bulmamız lazım huzursuz olmak için..
"acaba seviyor mu?" paranoyası bile dokunur oldu..
ne bileyim, nereye gider bilmiyorum bu yazı ama burada bitecek be sözlük...
ben kahvemden bir yudum, sigaramdan bir duman daha alıyorum..
siz de annenize sarılın, ben yapamıyorum siz sarılın...
çok sevin annenizi, sizi sevmese / istemese de çok sevin...
sağ olsun olmasın, sevin..
7 ya da 8.. genellikle 9.. evet, koskoca zaman sizi karnında taşıdı..
ilk nefesi onunla verdiniz, son nefesinde / son nefesinizde de o olacak... yan yana olacaksınız..
bak ben ağlıyorum, siz ağlamayın..
çok sevin, abartın, bokunu çıkarın... çok sevmek zarar vermez..
