Aslında uyuma eyleminin yumusatilarak söylenmesidir. Ama bana kalirsa insan gerçekten gozlerini dinlendirmelidir, uyumadan. insan uyuduğu zaman rüya görür, (aa harbi mi?) gözleri yine calisir, biz rüyada sağa sola baktikca yuvalarinin içinde fildir fildir döner gozlerimiz. Yani bu garipcik organlar hic dinlenmez. Belki biz öylece yatip 5 dakika boyunca karanliga baktigimizda yine dinlenmeyecekler. Ama insan bir süreliğine durup uzanmali, karanliga bakmali, kendi iç karanligina. Kisa süreliğine de olsa hicbir şey yapmamali. Altındaki zemini, onun üstünde bedenini, nefes aldigini hissetmeli. Dinlenmek budur. Koşuşturmacalarin arasında bayilip ayilir gibi uyuyup uyaniyoruz sürekli. Kendimize yazik ediyoruz.
annemin ben küçükken sıklıkla yaptığı aktiviteydi. ne zaman gözlerimi dinlendiriyorum dese uyuyakalırdı, bense bunu ona söylediğimde uyumadığı konusunda diretirdi. o gün bu gündür hoşlanmadığım bir durum. kim gözlerimi dinlediriyorum dese ağzına vurmak istiyorum.
