sevilmediğinizi anlarsınız çoğu zaman...
uzun süreli sevişmelerden sonra sadece zevk için olduğunu tüm sevgisinin...
terkettiğini anlarsınız yanınızdayken...
sarılırken bile başkasının yanında olduğunu...
aşkın bitti...
masumiyet. özellikle o tombul annelerin gözlerinde. hele doğuludur, köylüdür falan, kendini sevdirmek istiyordur, beni dışlamayın ben de insanım demek istiyordur.
duyguların en saf hali. yalansız ve katıksız. en içten şekilde. koşulsuz sevgiyi de, saf aşkı da, sonsuz güveni de, ölümüne nefreti de gözbebeklerinin içinde görür ve içinizde, en derinlerde hissedersiniz.
bazen sevgidir. ya beylik lafları seven biri değilimdir ama gerçekten gözler ruhun aynasıdır. sevgiyi direk yansıtır. bazen sırf bakışlardan anlayabilirsiniz birinin sizi sevdiğini o kadar büyük bir sevgidir ki bu artık bedeni doldurması yetmez gözlerden açığa vurur kendini. bazen ise gözlerde yalanı görürsünüz. nasıl anlarız bilmem ama içgüdüsel olaraktır belki, hissederiz. bazen ise acıyı görürsünüz. bütün gülümsemelerin altında gözlerdeki o burukluğu hissedersiniz. sorasınız gelir bir şey mi oldu diye, soramazsınız. gözlerinden anladım diyemezsiniz, susarsınız. ama gözler gerçekleri gösterir. bizi ele verirler. o yüzdendir belki bazen bakışlarımızı kaçırmamız bazen ise ısrarla bakmamız. söyleyemediklerimizi anlasınlar diyedir. bu saatte niyeyse çok duygusallaştım be sözlük.
sevgilinin gözleriyse çoğu zaman masum bir sevgi, saf duygular, içinde kaybolunacak bir aşk görülür. bazen de çaresizliği görürsünüz. sonuç olarak (bkz: gözler kalbin aynasıdır.)