mertçe miydi ? korkakça mıydı ? üzüldüğüm için olduğu kesin hem de her defasında ve bir kez daha bir çok kişide yapıyordur biliyorum ama ben hep sifon çektim gözyaşlarıma ...
ağlamaklı olduğum vakit bana bu dünyanın demek istediğini biliyordum çünkü
ölmeyi istemiştim kimi zaman kimi zaman var olmamayıda bir sene nasıl intihar etmeden ölebilirim nasıl günah olmaz diye kafa çatlattım ama boştu çünkü ne olduğumu bilmiyordum ne demek istediğini biliyordum dünyanın gözyaşlarıma ..
aldatıldım terkedildim vazgeçtim ya sonra aynısını bende mi yapacaktım bana canı gibi bakanlara
ve sonra kulağıma fısıldadı dünya ne boş olduğunu bu boktan dünya gözyaşlarıyla kirleniyordu çünkü ..
bilmiyordum ama söyleyemezdim başkasına gözler görsede aldırmadıktan sonra.
kandım ve artık içmem umut şarabından
kandım ve aldamam sandım hep dünyaya
ve şimdi..
kaçıyorum kimden bana hiç bir şey vadetmeyen dünyadan mı kendimden mi sanki olabilirmiş gibi
hayır
kaçıyordum ve onları göremesemde düşerken yerlerini biliyordum olmaları gereken gittikleri yerleri
sanki yüzümden günahları çektinten sonra düştükleri yerleri
ve ağlıyorum
evet herkesten saklanıp bir tuvalette ve cesaretime kalleşçe bir dayak atıp gözlerimi hırsımla aldatıp ağlıyorum
küçük değildim nokta değildim bu evrende iki gök arası bendim sanki ağlıyorum
ve bugece tüm dünya kadar sahtekarca sifon çektiğim gözyaşlarımı anıp kendimi insan sanıyorum
