Sabah 5ten akşam 7ye kadar pazarda seyyar satıcı arabasıyla malzeme taşıyan dayının, askere gidecek yeğenine 3 günlük yevmiyesini verip azımı çoğa say demesi.
Köydeki yatılı okulu ziyarete gittiğimizde oyuncak verdiğim çocuğun abla sen bunu kardeşime ver o birinci sınıfta o oynasın demesi. Ve götürülen hediyelere bakmayip sadece bi kere sarilabilmek için pesimizden ayrilmamalari. Bu çocukların maddiyata değil de sevgiye aç olduğunu görmek.
