badakların sıksık yaptıkları eylem.
ve benimde sıksık yaptığım eylem.Bende insanlarla konuşurken gözlerine bakmam.Ve bakmadığımda bana bir tokat daha atamayacaklarını düşünürüm.Bir darbe daha yemekten korkarım. insanlarla sohbet edebilmek ve onların gözlerine bakmamak, kimsenin yalancı olduğunu göstermez.yanlış. Genelde yalan söylemem ama yalan söylemem gerektiği zaman insanların gözlerine bakarım ki bu genel yanılgıya düşmesinler.
ayrıca yine insanlarla konuşurken ellerimi koyacak yer bulamam. ama bu benim içimde "seni sikmem istiyorum yeaaa" gibi yankılanmaz. genellikle vaktimi bilgisayar başında geçiriyorum ve insanlara pek ihtiyaç duymuyorum. ee insanlarla sadece yazı yazarak iletişim kurmaya da alışınca yüz yüze görüşmelerde problem yaşıyorum. örneğin şimdi yazarken yazdığım cümlenin gereksiz olduğunu görünce silebiliyorum ama konuşurken bu imkansız...
sözü söylüyorsunuz ve garip bir ses çıkartarak doğrusunu söylemeye çalışıyorsunuz. insanlar garipsiyor tabi ilk önce.
sonra yine gerçek hayatta cümlelerimi pek akıcı bir şekilde dile getiremiyorum, ama belkide karşımdaki adamı koysan sözlüğe bu kadar uzun bir yazı yazamaz. Konuşmakta onun becerisi diyorum.
çevremi güldüyorum ama genellikle etraftan duyduğum şeylerden besleniyorum. yani onların muhabbetini sessizce dinliyorum ve ortada komik birşey varsa bunu söylüyorum. başlı başına 20-30 cümle kurup sonunda herkesi güldürmek gibi bir kabiliyetim yok. insanlar ben cümleye başlar başlamaz benim cümlenin sonunu getiremiyeceğimi anlayıp bana yardımcı oluyor ve "evet yhaaa bende..." gibi kelimelerle beni tamamlıyorlar.
ama bunu çözemez miyim? elbette bu sorunumu çok kolay çözebilirim. bunun için bilgisayarla ilişkimi kesip ailemin yanında pasa paşa oturup yaprak dökümünü izlemem ve olaylara yorum yapmam gerekiyor. ama bunu pek beceremiyorum çünkü 1-2 saat içinde sıkılıyor ve yaprak dökümünden alıcağım bilgiyi bana 3 dk içinde verecek olan engin bilgi kaynağıma geri dönüş yapıyorum.
şimdi sorulcak soru ben asosyal miyim?
asosyalliğin tanımı insanlara fiziksel olarak dokunmak/konuşmamaksa evet ben asosyalim. Ama eğer değilse ben her gün artan bir potansiyelim.
(bkz: bu benim hikayemdi)
sözler yalan söylese de gözler yalan söyleyemeyeceğinden, yalan söyleyen ve yalanını devamlı kılmak isteyen birinin yaptığıdır. böylece gerçeği gizleyip yalanı yaşamak ister.
en başta "yalan söylemek" olmak üzere birçok şeyin belirtisi, gizli işareti olduğu zannedilen alışkanlık.
evet sadece alışkanlık olabiliyor bazen.
kimisi kendisini ciddiye almadığınızı düşünüp kızıyor, tepki veriyor. kimisi konuşulanları dinlemediğinizi sanıyor. yeni tanıştığınız biriyse karşınızdaki, kendisinden hoşlanmadığınızı düşünüyor. kimisi fazla kurcalayıp utangaçlığa veriyor, "bi sktrol git, işinmi yok!" lafını duyunca pek utanmadığınızı anlıyor.
bir sürü yan etkisi var bu şekilde ama dediğim gibi bazen birşey "sadece alışkanlık"tır.
