genellikle, çocukluk döneminde büyüklerin (anne-baba, öğretmen, vb.) gözlerimin içine bak diye diye kişiyi farkında olmadan korkutarak göz teması kurmaktan kaçındırması sonucu oluşan kötü alışkanlık.
genellikle tanımadığım insanlara ve karşı cinse karşı yaptığım eylem. aslında çok isteyerek olmuyor bu. hatta istemiyorum bile diyebilirim. ama mevcut şartlar oluştuğunda istemediğim birşeyi tekrar yapıyorum. sanırım karşı tarafı bakarak rahatsız etmek istemiyorum. ya da çocukluğumdan gelen şeylerde olabilir. ama bu zamana kadar kimse yüzüme bakarak konuş demedi. tanımadığım insanlar diyemez zaten. tanımadığı birine kimse yüzüme bakarak konuş demez öyle değil mi? tanıdığım karşı cinslerde bunun bende böyle gelip, böyle gittiğini düşündüğü için fazla ses çıkarmıyorlar herhalde.
he y.lisans'ta bir hocam yüzüme bakarak konuşursanız çok makbule geçer demişti. bir tek o rahatsız olmuştu şimdiye kadar.
ama genel olarak bir art niyetten dolayı olmuyor bu durum.
Güvensizlik gostergesidir.Herzaman insanlarla göz temasi kurarak konusurum.Insanlarin gözlerini gormem gerekir.Gözler yalan söylemez klişe lafina cok inanirim.Eger bi insandan gözlerimi kaciriyorsam ona kizgin yada kirginimdir.fenaa.
kuramamaktan dolayı değil bilinçli olarak yaptığım eylem kurmayın, karşınızdaki değerli ve üstün hisseder yoksa. göz teması kurmayıp karşımda şımaran insanla karşılaşmadım daha süt dökmüş kedi gibi olur.
