genelde karabasan* gordugunde ya da ani bir korku,bir darbe (düşme) esnasında edilen duadır. hee ben olsam siktir ceker kendi haline bırakırım deyyusu ama allah işte aff ediyor. ne olursan ol gel diyor alimler.
götü sıkışcağını anlayınca edilen tevbe'nin allah katında bi işe yaramadığını düşünürsek bi boka yaramayacak eylemdir. müslümanlar öyle diyor baba. ama yoktur öyle bişi eğer götü sıkışınca allaha inanacak bi ateist zaten ateist değildir. kafası bi boka ermeyen özenti ergenin tekidir.
ateistin teki ormanda yürürken bir ayıyla karşılaşır, ayı ateiste doğru koşmaya başlar o sırada ateist "aman tanrım!yardım et!" der. ateist bu sözleri söyleyince hayat durur, ayı olduğu yerde kalakalır ve derinlerden bir ses gelir;"onca yıl beni unuttun da ,işin düşünce mi bana yalvardın,hani bana inanmıyordun?" ateist şaşkındır , tanrıya cevap verir: "tamam ben sana inanmıyorum ama en azından bu seferlik ayıyı dindar yapıp beni yem olmaktan kurtarabilirsin". bu sözden sonra hayat kaldığı yerden devam eder, ayı ateisti kapar ve şöyle der:"tanrım,senin verdiğin nimetle orucumu açıyorum,amin..."*
sadece müslüman ülkelerde görülen dua değil, korku cümlesi. inanmadığı için dua etmesi imkansızdır. sadece müslüman ülkelerde görüldüğüne göre kanıttır ki bu bir toplumsal ağız alışkanlığıdır.
-götü sıkışan ateistin allah a duası
+başka bir şey ifade ediyor olsa gerek.
-evet abi. çıkış noktası şu olmalı. birinin ateist olduğu halde hazır bulunuşluk sayesinde inşallah, maşallah gibi kelimeleri kullanması. işte bir türlü düzeltilemeyen imla hataları gibi.
+tamam bunu biz biliyoruz da o biliyor mu sence?
-sanmam göt diyor. sıkışmak diyor. dua diyor. ne dediğini bilmiyor.
+evet öyle.
karabasan psikolojik bir hastalıktır. kişinin içinde bulunmuş olduğu kültürden etkilenip gayri ihtiayri 'allahını ...' diye yeltenmesiyle de sonuçlanabilecek durumdur.
