bir gün dolaşırken karşıdan bir afeti devran geliyordu yanında da tıfıl birisi yürüyor ama asla dönüp bakmadım kim diye.
kadına kilitlenmişim belki 200 m öteden beri bana gelişini salyalarımı akıta akıta bakıyorum. (tabi içime içime akıyor dışarıya belli etmiyorum hayvanlığımı) en son dibime kadar gelince kim lan bunun yanındaki hıyar diye dönüp baktığımdaeskiden yakın olduğum bir arkadaşım olduğunu gördüm.
o da bana selam vermek için uzunca bir süredir beni kesiyordu muhtemelen. işin kötüsü onu o kadar kısa süreliğine gördüm ki selamına karşılık veremeden yanımdan geçip ggittiler. ben de en yakın yere kendimi gömdüm. anca çıkabildim ve bu satırları size yazıyorum.