insanı insanlığından utandıran göz boyama faaliyetleridir.
bu konular önemli konular, bunlar maaş alan profesyonel insanların görevleri.
sen milleti toplayıp sahilde çöp temizliği gösterisi yaparsın ama komik bi durum ortaya çıkar.
aklı olan der ki lan bu kadar insan her gün toplanıop bu çöpleri topluyor mu?
valla ben demin böyle bir faaliyet izledim yeminle güldüm. teyzeler falan toplanmış, ellerinde birer çöp poşeti neşeyle çöp topluyorlar.
sonra da o çevrenin anasını ağlatan bir fabrikayı gezip, onların çevreyi ne kadar kirletmediğini dinliyorlar.
oysa biliyorlar ki o fabrika açıldı açılalı onun çevresinde tarım yapılamıyor.
bu ne şimdi?
o belediye nin çevreyle ilgili bir müdürü yok mu? o işten para kazanmıyor mu?
neden görevini yapmıyor.
bak beyler, üçkağıtçılıkla ancak kendimiğzi kandırırız.
en ufak bir konuda dahi objektif ve adaletli davranmaya başlamak zorundayız çünkü olayın başlangıcı orası.
o fabrikanın sahibi ya da hissedarları, çocukluklarından beri dürüstlük ve adalet içinde büyütülselerdi, ne o tür göstermelik faaliyetlere ihtiyaç duyup komik görüntüler verilirdi ne de çevre berbat edilirdi.
kimseyi suçlamıyorum, çevre, adalet, güvenlik seviyeleri toplumun aynasıdır. toplum ne ise bu konulardaki gelişmişlik seviyesi o dur.
çözümü de yazdım. kısaca gene yazayım.
ailede, dürüstlük, adalet ve objektif olma eğitimleri verilmeli çocuklar öyle bir ortam içinde yetişmeli.
şu anlarda ailelerin verdiği en büyük eğitim, rekabet eğitimi. sonuçta ortada.
hiç bir şey yapmamaktan daha iyi, sorunu çözmekten daha az zahmetli. ne yazık ki sorumluluk konusunda bireyden topluma sıfır olduğumuz için gelişim gösteremediğimiz bir konu daha.
