şahsımı bayramda çok fazla dertlendiren ve sinirlendiren bir hadisedir efendim.
şimdi bu bayram günlerinde normalde evimizin kapısını açmayan, hatta kimini görmediğinizden tanımadığınız eş dost akraba sıfatlı kimseler telefonla haber bile vermeden çat kapı gelirler. evi doldururlar. böyle ay görülülmüyor, akraba çocuklar birbirini tanımıyor falan filan. hele yaşıt çocukları filan da varsa e görüşsenize siz işte baskıları, lan 25 sene görmediğim biriyle niye görüşeyim. böyle bir sıkıntı böyle bir gerginlik.
aha kapı çaldı geldiler. altımda şort var bir pantol giyeyim.
Eğer gelenler direk sizinle muhatap oluyolarsa strese sokar sizi belki bi daha görmeyeceğin birini ağırlama derdine düşersin falan en iyisi sohbeti kısa kesip çabuk postalamaktır veya hiç misafirle muhatap olmamak için bayramı bir büyüğünüzün evinde geçirmektir.
anneannemin ''bak kızım bunlar benim kaynım, kaynımın görümcesi, görümcesinin kızı oğlu vs... '' dediği zincirleme isim tamlaması gibi giden 7 sülalenin (bkz: gerekli gereksiz) suratta gülümseyen mal beyinsiz adi bir ifadeyle hoşgeldiniz denmesi ve aa bak necdet ne kadar büyümüş kocaman gelinlik kız /eşek gibi delikanlı abi olmuş, denmesidir.