sokağa çıkar yürüyerek gidebildiğim kadar giderdim.sonra yalnız hisseden birini görürsem sarılmak isterdim ama sonra görünmez olduğum için korkutmak istemez vazgeçerdim herhalde.sonra sahile gider- sesim de sadece benim duyabileceğim şekilde olursa tabi daha iyi olur- avazım çıktığı kadar bağırarak sevdiğim şarkıları söylerdim.sonra bir yandan gezerek insanları izler , yine türlü duyguları yaşar hem ağlar hem gülerdim.sonra halime şükrederdim.sonra atlardım iett'ye hem akbil de basmadan ne güzel binerdim evime girerdim. aa unuttum bir de eğer adresini bilseydim o'nun yanına uğrardım.daha nerede oturduğunu bile bilmiyorum ama yüzünü de görmedim gerçi sesini de duymadım ama olsun onun yanına gider onu izler kokusunu öğrenirdim , saçınını okşayamadığım için sadece uçlarına üfler sonra da çeker giderdim ...ama içeri nasıl gireceğim , of ya bu mantık hataları beni delediyor...
ama yarın vizem var ya neyse boşa gitti onca plan...
aslında düşündüm de bunların bir kısmını görünmez olmadan yapmak da mümkün ama belki cesaret belki de mekanın elverişli olması lazım... umarım bir gün gelir ve ben hiç bir şart gözetmeden ne istiyorsam onu yaparım... ama her ne istiyorsam ...
Sağa sola seyehat ederdim yurtdışına falan ama ilk önce bu gücü bir kontrol edebiliyor muyum diye evde bir iki gün training yapardım sonra seyehat ederdim.
Görünmez olup kızlar tuvaletine girerdim.
Şaka şaka sınav kağıdına bakar ve tüm sınavlardan rahatca gecerdim.
Veya istediğim yere girer istediğim şeyleri gizlice hallederdim.
