Cezaevlerindeki tutuklu ve hükümlülerin mektuplarının okunduğunu gösteren, sakıncalı olmadığını belirten ibaredir. Şafak türküsü'nde şöyle anlatılmıştır bu mevzu;
Bagisla beni güzel annem
Ogul tadinda bir mektup yazamadim diye, kizma bana.
Elleri deysin istemedim,
Gözleri deysin istemedim,
Aglayip kokluyacaktin,
Belki bir ömür tasiyacaktin koynunda.
uzun bir süre sinemada izlemek için takip etmiştim, ancak pandemi vs. derken netflix'te izleyebildim. genel olarak başarılı bir film. ilginç konusu ve fena olmayan oyunculuklarıyla sizi etkilemeyi başarıyor. son dönem filmlerinin olmazsa olmazı sembolik anlatım, yine bu filmde de başrolde. diğer olmazsa olmaz da ercan kesal zaten. türkiye'de film çekmenin farzı bu adam.
-annesiyle beraber yaşayan zakir'in eve girerken, aynı hapse girer gibi parmaklıklardan geçmek zorunda kalması ve annesinin de gardiyan gibi anahtarı sürekli cebinde saklaması.
-bilmediği şeylerden korkup yasaklayan, kişisel haklara saygısı olmayan allahçı memur adnan.
-mahkumları gözleyen gardiyanları gözleyen kameralar.
-lgbti konusunun tutucu anadolu insanı tarafından nasıl algılandığı vs. vs.
bunlar dışında beni etkileyen; memuriyet hayatının ve karakterlerinin güzel yansıtılması, gerzek, saygısız ve komik olduğunu sanan tiplerin vasat toplumlar içinde el üstünde tutulması, yeteri kadar zeki olmayan; ama aşık olduğu adam için kendini kullandıran hemşire.
film, son olarak bir yere bağlanmıyor. zakir gibi biz de öğrenemiyoruz işin aslını. gerçek hayattan bolca kesitler sunan bu yapım, çerezlik olarak izlenebilir.
