ordayken paso bok attığın ama ayrıldığın zaman mumla aradığın, nüfusunun %90 ının öğrencilerin oluşturduğu, orada yaşayanların öğrencileri kazıklamak için ellerinden geleni yapmalarına rağmen görüklenin tadı bir başkadır ve benzeri bir yer daha yoktur heralde.
hayatı tanıma yeri, askere gitme korkusunu insandan tamamen silen, ileriye bakışımı değiştiren ve bana özgüven veren yer çünkü bundan sora gittiğim hiç bir yerde kesinlikle ve kesinlike burada sıkıldığım kadar sıkılmam ve hiç birşey bana burada koyanlar gibi koymaz. para verip dışarıda yediğin yemekten tut*, şerefsiz ev sahiplerini bir yana koy, ulaşımda çektiğin eziyetleride takma kafana*, istanbulda gayet güzel bir yerde okurken buraya düşüp köyün getirdiği asosyalliği sittir et kısaca sisteme uy sesini çıkarma ve okulunu en kısa zamanda bitir. görükle için diyeceklerim bunlardır. pozitif yanlarıda vardır ama azıcık bile yazıp milleti özendirirsem ve bnm yüzümden birisinin bizim universiteye gelmesini sağlarsam vicdan azabını ömür boyu çekerim.
(bkz: kötü yola düşenler)
her gece rüyalarımdan "biri beni burdan kurtarsın" diye uyandığım yer. ayrıca sonradan görme esnaftan fırça yeme fantezisi olanların uğrak yeri olan biyer.
bursalıların geniş öğrenci populasyonunu içlerinde barındırmak istememsi sonucu uludağ üniversitesinin hemen dibine kurulmuş,iki kısımdan oluşan kasabadır.belediyeye kadar olan kısım tamamen bir köy havasındadır ve öğrenci populasyonu azdır.belediyeden sonra ise ardarda yurtların ve sitelerin sıralandığı,öğrencilerin yaşadığı bölüm başlar. görükle kalabalık olduğunda,özellikle bahar zamanlarında iyidir hoştur. ancak yaz yaklaşıpta millet dışarıya taşınmaya başlayınca boşalır,teksas havasına bürünür, sıkar. milletin piyasa yapmak için gittiği birkaç mekan dışında eğlenilecek yeri olmamasıda bu sıkıntıyı arttırır.
gündüzleri unzip olayına tabi tutularak icindeki milyon cesit insanla ahenkli bir ambiyans olusturan, zırt pırt gelip giden dolmuslarıyla durmak bilmeyen bir ögrenci sevkiyatına ev sahipligi yapan, her türlü sosyal aktivite, entrika, iliski, ortamcılık trafigi yogun olan bir yasantıya müktedir lakin gece 12 den sonra tekrar sıkıstırılıp, kendi halinde bir kösede duran rar dosyası misali bir yerleskedir.son bir kac sene önceki haline göre fazlalasan takılable mekanlarıyla görükle reloaded sekline dönüsmüstür. bu hızla giderse görükle revolution hallerine de sahit olunacaktır.
her gidişimde uludağ universitesinde okuyup görüklede yaşamalıyım dediğim sadece öğrencilerin yaşadığı küçük bir köy ama aslında yaşanılası bir şehir.ayrıca her gidişimde inanılmaz keyif alarak vede aklım kalarak döndüğüm bir bursa harikası...
"çok güzel yer, ne güzel her yer öğrenci" derler...
öyle güzel bir köydür ki...
yerleşim plaza denilen bir apartman altında piyasa akar, artist doludur.onca dükkana bakıp hangisinden kazık yiyeceğinizi düşünmeniz gerekir, yani kazığı seçmelisiniz...çok iyi! kazıklanmak için çok iyi bir yer
çok büyük bir minibüs ağı vardır; ana duraktan minibüs ağzına kadar doldurulur, yollarda binmeye çalışanlar genelde kapı arasında çarmıha gerilirler. bir de aşırı pahalıdır bu minibüsler; 3 kilometrelik mesafe için 90 kuruş yapılan fiyatlar yoğun eylemler sonucu 75 kuruşa indirilmiştir. ama hizmet yoktur; elinde telsizle durakları koordine etmeye çalışan amcalar bile bir şey yapamazlar...ne güzel!
her yer tiki doludur; etraftan "yaneeee" sesleri yükselir. bir de tikilerin onunun altısında köpek vardır; nedense elinde köpeğinin pislemesi durumunda bir poşet taşımayan bu tikiler köpekleri kaldırıma kaka yaptırırlar. gece karanlığında da çok güzel basılır onca pisliğe...süper bir yer gerçekten...
sürekli suları kesilir bu beldenin, doğalgaz çalışması yapılır, su boruları patlar; 4 gün su akmaz. izmir yolu'nda yol çalışması yapılır ve patlayan borular yaz sıcağında insanları bir hafta susuz bırakır; doğalgaz çukurları asla kapatılmaz ki insanların paçaları çamur olsun... seviyorum burayı!
ev kiraları müthiştir. iki oda bir salon evler için 450 ytl isteyen insafsızlar vardır ve onca öğrenci mecbur olduğu için öder bu parayı, öğrenciye ev vermeyenleri, erkeğe ev vermeyenleri vardır bu insafsızlar arasında. onları da seviyorum...
evet, sevebilecek bu kadar neden var işte burayı sevmem için, neden sevmeyeyim görükle'yi?
orada kalan ogrencilerin buyuk bir kisminin kagit oynayarak ve pek sinirlari disina cikmayarak zamanlarini gecirdigi , sehrin icine karismadan , onu hissetmeden ve yasamadan ayrilan insanciklari barindiran uludag ogrenci toplama kampi.*
6. senesine giren görükle yaşantımdaki en göze çarpan şey tüm sinek böcek haşerat türlerinin türkiyeye bu köyden yayılmasıdır.... ama yinede sevilesi bi yerdir o kadarda kötü değildir
o.k. 'in yaptığı araştırmaya göre en çok "prezervatif tüketen köy" ünvanını almış köy.
başka söze gerek var mı?
(bkz: bıyık altından güler gördüm seni) (bkz: hadi hadi)
birde apartlar bolumu vardır orada eski ogrenciler komple isgal etmistir koyu yenilere pek yer kalmaz kızlarla ozellikle tanısma sansın yoktur fazla mekanların gediklileri vardır cunku 12 den sonra keyif alamazsın ramazan dısında cunku salak benzinlik dısında acık yer yoktur yerlesim civarındaysan mutlusun biras oda yoneticinin kalorifer aidatına mahkumsun biraz daha koyun icindeysen tezek calarsın bir tek meyhane vardır sahibi de oglancılıgıyla un salmıstır eskiler zindandan bahseder zindanın oldugu bina amerikan filmlerindeki harleme benzer altıncı aydan sonra herkes sehire hucum etmeye calısır marpuc die bi mekanı vardır ama aynen askerdeki gibi devrecilik uygulanır eger torpillin yoksa imkanında yoktur goruklede son sınıfa gelene yada okulu uzatana dek.
yaşamaya başladığımda ilk düşündüğüm şey görükle'de neden kitapevi yok olmuştu. bu kadar üniversite öğrencisinin yaşadığı bir yerde, her öğrenci ayda en azından 1 kitap okursa, çok güzel satış rakamları da elde edilebilirdi. sonradan anladım, burdaki çoğu insan yılda 1 kitap bile okumuyordu. bu kadar çok üniversite öğrencisinin yaşadığı bir yerde; camlardan kalitesiz müzikler fışkırıyor, erkekler bütün gün bilgisayar oynuyor ve nargile içiyor, kızlar ise televizyon dizilerinden bahsediyor, ya da komşuları hakkında dedikodular yapıyordu.
görükle aslında öğrencilerin yaşadıkları bir yer olması, etrafının yeşillik olması, üniversiteye yakınlığı ve şehrin gürültüsünden izolasyonuyla çok pastoral, yaşamak için ideal bir yer. Fakat öyle bir ortam oluşmuş ki, kültürel açıdan kendini geliştirmek, dünyasını büyütmek isteyen insanları hapsetmiş. kurallarıyla, dedikodu ortamıyla, sohbetleriyle, jargonuyla, yaşam tarzlarıyla kapalı küçük bir köy atmosferini yıkamamış. umarım bir gün üniversite öğrencilerine yakışan bir hal alır.
sakinlerinin yılda 2 ya da 3 kez şehir merkezine indiği, bütün yıl ufacık yerde ne yapıyor bu insanlar dedirten , üstelik te kampüse bu kadar yakın olmasına rağman okula gidenlerinde sayısının çok fazla olmadığı yerleşim birimi...
sabahın ilk ışıkları..
bir büyük devrilmiş,
kafalar beton gibi olmuşken
taksim'den dikilitaş'a dönmek üzre binilen takside
açılan muhabbet sonrasında,
bursalı olduğunu anladığımız şoför abimizin
muhabbete kayıtsız kalmayıp da
gaza gelerek,
yaldır yaldır anlatmaya başladığı
sonra da 'değerini bilin ulan' şeklinde
çemkirmekten kendini alamadığı,
öğrenci memleketi,
güzide köy'üm,evimin barkımın olduğu yer..
