2003 2004 dönemini geçirmek zorunda kaldığım köyden bozma dowsons creek dizi seti,yoksa sex and the city'mi
demeli.her taraf duvarları incecik,dıştan güzel görünen ama beş para etmez,apaçık ticari amaçlarla çarpık
çurpuk yapılmış apartmanlarla doludur.bir gün ev arkadaşımın babası gelmişti de,bütün gece sağdan soldan,
aşağıdan yukarıdan neredeyse tüm apartmandan gelen sevişme seslerinden uyuyamamıştı sabaha kadar.adam apar
topar öğlene varmadan ayrılmıştı güzelim görüklemizden..
saçmasal yapılaşmanın yaşayan örneği, sokağa çıkan her hatunun bir süre sonra aynıymış gibi geldiği, öğrenimsel hapishane. keşke altıparmakta ev tutsaydım dedirten, metalciye göre olmayan yerleşke.
benim zamanımda yerleşim sitesi , lezzet restaurant'ı ,uludağ kız yurdu , hasan'ın kahvesi , reis'in yeri ve zindan bar'ından başka bişeyi olmayan ama bu sene gidip gördüğümde kaldığım yerleşimin etrafına son model binaların yapıldığını ve bizim zamanımızda sosyete mekanı olan yerleşimin varoş kaldığını gördüğüm 1999'dan sonra acaip büyüdüğüne dumur olduğum ama bütün küçüklüğüne rağmen öğrencilik hayatımın en çılgın günlerinin geçtiği mekan.
köy diye geçen ama köyle alakası olmayan her tarafta öğrencilerin dolaştığı yeter artık bi aile görmeyi özledim dedirten akşamları gidilecek bol yeri olan 3 senedir yaşadığım yer.
yaz okulunun son haftasinda bol bol kavgaya sahne olan, hemen girisinde devam eden cevre yolu insaatı sebebiyle geceleri bile gürültülü olan içinde her eşit insanı bulunduran, her sene daha da kalabalıklasan köy.
sabahın ilk ışıkları..
bir büyük devrilmiş,
kafalar beton gibi olmuşken
taksim'den dikilitaş'a dönmek üzre binilen takside
açılan muhabbet sonrasında,
bursalı olduğunu anladığımız şoför abimizin
muhabbete kayıtsız kalmayıp da
gaza gelerek,
yaldır yaldır anlatmaya başladığı
sonra da 'değerini bilin ulan' şeklinde
çemkirmekten kendini alamadığı,
öğrenci memleketi,
güzide köy'üm,evimin barkımın olduğu yer..
sakinlerinin yılda 2 ya da 3 kez şehir merkezine indiği, bütün yıl ufacık yerde ne yapıyor bu insanlar dedirten , üstelik te kampüse bu kadar yakın olmasına rağman okula gidenlerinde sayısının çok fazla olmadığı yerleşim birimi...
yaşamaya başladığımda ilk düşündüğüm şey görükle'de neden kitapevi yok olmuştu. bu kadar üniversite öğrencisinin yaşadığı bir yerde, her öğrenci ayda en azından 1 kitap okursa, çok güzel satış rakamları da elde edilebilirdi. sonradan anladım, burdaki çoğu insan yılda 1 kitap bile okumuyordu. bu kadar çok üniversite öğrencisinin yaşadığı bir yerde; camlardan kalitesiz müzikler fışkırıyor, erkekler bütün gün bilgisayar oynuyor ve nargile içiyor, kızlar ise televizyon dizilerinden bahsediyor, ya da komşuları hakkında dedikodular yapıyordu.
görükle aslında öğrencilerin yaşadıkları bir yer olması, etrafının yeşillik olması, üniversiteye yakınlığı ve şehrin gürültüsünden izolasyonuyla çok pastoral, yaşamak için ideal bir yer. Fakat öyle bir ortam oluşmuş ki, kültürel açıdan kendini geliştirmek, dünyasını büyütmek isteyen insanları hapsetmiş. kurallarıyla, dedikodu ortamıyla, sohbetleriyle, jargonuyla, yaşam tarzlarıyla kapalı küçük bir köy atmosferini yıkamamış. umarım bir gün üniversite öğrencilerine yakışan bir hal alır.
birde apartlar bolumu vardır orada eski ogrenciler komple isgal etmistir koyu yenilere pek yer kalmaz kızlarla ozellikle tanısma sansın yoktur fazla mekanların gediklileri vardır cunku 12 den sonra keyif alamazsın ramazan dısında cunku salak benzinlik dısında acık yer yoktur yerlesim civarındaysan mutlusun biras oda yoneticinin kalorifer aidatına mahkumsun biraz daha koyun icindeysen tezek calarsın bir tek meyhane vardır sahibi de oglancılıgıyla un salmıstır eskiler zindandan bahseder zindanın oldugu bina amerikan filmlerindeki harleme benzer altıncı aydan sonra herkes sehire hucum etmeye calısır marpuc die bi mekanı vardır ama aynen askerdeki gibi devrecilik uygulanır eger torpillin yoksa imkanında yoktur goruklede son sınıfa gelene yada okulu uzatana dek.
o.k. 'in yaptığı araştırmaya göre en çok "prezervatif tüketen köy" ünvanını almış köy.
başka söze gerek var mı?
(bkz: bıyık altından güler gördüm seni) (bkz: hadi hadi)
6. senesine giren görükle yaşantımdaki en göze çarpan şey tüm sinek böcek haşerat türlerinin türkiyeye bu köyden yayılmasıdır.... ama yinede sevilesi bi yerdir o kadarda kötü değildir
orada kalan ogrencilerin buyuk bir kisminin kagit oynayarak ve pek sinirlari disina cikmayarak zamanlarini gecirdigi , sehrin icine karismadan , onu hissetmeden ve yasamadan ayrilan insanciklari barindiran uludag ogrenci toplama kampi.*
"çok güzel yer, ne güzel her yer öğrenci" derler...
öyle güzel bir köydür ki...
yerleşim plaza denilen bir apartman altında piyasa akar, artist doludur.onca dükkana bakıp hangisinden kazık yiyeceğinizi düşünmeniz gerekir, yani kazığı seçmelisiniz...çok iyi! kazıklanmak için çok iyi bir yer
çok büyük bir minibüs ağı vardır; ana duraktan minibüs ağzına kadar doldurulur, yollarda binmeye çalışanlar genelde kapı arasında çarmıha gerilirler. bir de aşırı pahalıdır bu minibüsler; 3 kilometrelik mesafe için 90 kuruş yapılan fiyatlar yoğun eylemler sonucu 75 kuruşa indirilmiştir. ama hizmet yoktur; elinde telsizle durakları koordine etmeye çalışan amcalar bile bir şey yapamazlar...ne güzel!
her yer tiki doludur; etraftan "yaneeee" sesleri yükselir. bir de tikilerin onunun altısında köpek vardır; nedense elinde köpeğinin pislemesi durumunda bir poşet taşımayan bu tikiler köpekleri kaldırıma kaka yaptırırlar. gece karanlığında da çok güzel basılır onca pisliğe...süper bir yer gerçekten...
sürekli suları kesilir bu beldenin, doğalgaz çalışması yapılır, su boruları patlar; 4 gün su akmaz. izmir yolu'nda yol çalışması yapılır ve patlayan borular yaz sıcağında insanları bir hafta susuz bırakır; doğalgaz çukurları asla kapatılmaz ki insanların paçaları çamur olsun... seviyorum burayı!
ev kiraları müthiştir. iki oda bir salon evler için 450 ytl isteyen insafsızlar vardır ve onca öğrenci mecbur olduğu için öder bu parayı, öğrenciye ev vermeyenleri, erkeğe ev vermeyenleri vardır bu insafsızlar arasında. onları da seviyorum...
evet, sevebilecek bu kadar neden var işte burayı sevmem için, neden sevmeyeyim görükle'yi?
her gidişimde uludağ universitesinde okuyup görüklede yaşamalıyım dediğim sadece öğrencilerin yaşadığı küçük bir köy ama aslında yaşanılası bir şehir.ayrıca her gidişimde inanılmaz keyif alarak vede aklım kalarak döndüğüm bir bursa harikası...
gündüzleri unzip olayına tabi tutularak icindeki milyon cesit insanla ahenkli bir ambiyans olusturan, zırt pırt gelip giden dolmuslarıyla durmak bilmeyen bir ögrenci sevkiyatına ev sahipligi yapan, her türlü sosyal aktivite, entrika, iliski, ortamcılık trafigi yogun olan bir yasantıya müktedir lakin gece 12 den sonra tekrar sıkıstırılıp, kendi halinde bir kösede duran rar dosyası misali bir yerleskedir.son bir kac sene önceki haline göre fazlalasan takılable mekanlarıyla görükle reloaded sekline dönüsmüstür. bu hızla giderse görükle revolution hallerine de sahit olunacaktır.
