yaşam sadece gördüklerimizden ibaret olsaydı "his" dediğimiz duyguyu hiçbir zaman tatmamış olacaktık.
his derken?
üşümek hissi mesela... üşüyoruz fakat üşüdüğümüzü görmüyoruz.
aşk hissi mesela... birini seviyoruz fakat aşk hissini görmüyoruz.
diyoruz ki; aynanın karşısına geçtiğimizde gördüklerimizin haricinde görmediklerimiz var... milyonlarca hücre, kılcal damar, deri üzerindeki bakteriler, göz, kirpik, kaşın yapısını oluşturan hücreler ve onların hayati önemi.
her şey muhteşem bir sistem dahilinde ve her şey kur'an-ı kerim'de allah'ın buyurduğu gibi sebep sonuç ilişkisine dayalı.
bakın, kainatta öyle mesela. atmosferde samanyolu galaksisi gibi 200 milyar galaksinin daha olduğunu biliyor muydunuz? ve sadece samanyolu galaksisinde (ortalama) 100 milyar yıldız sisteminin olduğunu biliyor muydunuz?
ama görmüyoruz öyle değil mi?
resim varsa ressam da vardır, yok mudur efendiler?
görünen bi allaha inanmak zor olmasa gerektir değil mi ? inanmaya da gerek kalmaz zaten görünüyorsa ordadır.
iman meselesini inanmak kelimesini biraz daha irdelemek gerek.
Ayrıntılarda boğulmayı tercih etmeyendir, bu ayrıntıda boğulmaları yerine önce dna testi yaptırmadığı halde annesinin kocasını, babası kabul etmesinde boğulmalıdır, net.
Herkesin mutlaka duymuş olduğu örnek,
Öğretmenin sınav yapacağı zaman sınav kağıdını da eline veriyor mu? Hayır. Asıl mesele görmeden inanabilmekte. Mesela başından beri görebilmiş olsaydık inanacaktın. Ancak bu durumda Allah'a yürekten iman edene haksızlık olmayacak mıydı?
allah'a inanmak gönül işidir. gönülden imanla inanmak kulun görevidir. inanmak insanların var olduğundan beri ihtiyacıdır. ayrıca müslüman insan yüce allah'ı gökte aramaz, gökte olduğuna inanmaz. çünkü yüce allah bununla ilgili gönderdiği kitapta gerekeni söylemiştir. okuyan herkes bilir. evet.
insanı Biz yarattık. Onun için, nefsinin kendisine neler fısıldadığını, neler telkin ettiğini de Biz pek iyi biliriz. Çünkü Biz ona şahdamarından daha yakınız.
--spoiler--
