bir gece küllerinden yeniden ateşlenen bir aşkın şarkısı.
aşk karşısındaki acizliğin anlatımı...
ilhan şeşen söyleyince daha bir içten oluyor.
sade ve içten...
yormadan işleyip geçiyor insanın içine.
gerisi boş. **
--spoiler--
ruh bedenden ayrılıyor
çekimine girdim
bin kere daha yanarım sana canım
gördüğüme sevindim
--spoiler--
çok defa dinleyip ısınamadığım fakat sonunda güzel bir tesadüfün üstüne çalmasıyla beni dumura uğratıp, bir anda kendini sevdirebilendir. birçok insanın yaşadığı şarkıdır ayrıca. sami'nin söyleyişi pek hoşuma gitmese de ilhan şeşen candır.
bi gün mutlu edebilecekken bi gün sinirlerinizi hoplatabilecek durumdur.
cengiz abazoğluyu bi koleksiyonunu anlatırken gördüğüme sevinmedim. adam aşık. aşk olsa olsa bu. bi de çok mutlu oldum diyor. allahım bi de mutlu. -_-
eski sevgililer bir bir gozunun onune gelir bu sarki her dinlendiginde. ve hep ayni soru akla gelir acaba hangisiydi parcada bahsi gecen kisi?
"duygularima esir oluyorum seni gorunce
insan bin kere mi yaniyor bir kere sevince
ruh bedenden ayriliyor cekimine girdim
bin kere daha yanarim ama gordugume sevindim"
Genelde sevdiklerimiz için kullandığımız, özlem duygusu yüklü cümledir. Yalan olarak da söylenileni yok değil hani.
Gördüğüme sevindim...
En son kime kullandım bu kelimeyi hatırlamıyorum. Aslında bu kelimeyi kullanabileceğim biri oldu mu? Onu da bilmiyorum.
Eski sevgililerimi tekrar görsem sevinir miydim acaba?
Denedim ama sevinmedim.
Ne ailemden ne de eski aşklarımdan birini görsem, bu iki kelimeyi kullanmam herhalde. Peki ben, kimi görünce sevineceğim?
Bir insana sevgiyi ilk aşılayan anne-baba ise; baştan 1-0 mağlup başladım demektir. Ya kardeş? O da görmedi ki, sana öğretsin. Genişletelim. Dede ve nine.
Neyse siktir et. Tohumunda sevgi yok, bizim sülalenin.
Son satırlarda hatırladım. Yeğenlerimi görünce seviniyorum. Çünkü, çocukları seviyorum. çocukluğumda sevilmedim. Ondandır belki.
