daha nostaljik versiyonunu isteyen neşet ertaş'tan, günümüz şartlarına en yakın olan versiyonunu isteyen ise, barış manço'dan dinlemelidir.
iki sanatçının da hissettirdikleri, bıraktıkları etki farklıdır.
ölüyü mezarından kaldıran, açın karnını doyuran bir neşet ertaş bestesi. üstadın yöresel şivesi ile "gonul dağı" demesi de ayrı bir tat katıyor ki başka hiçbir söyleyişte bulamazsınız.
bir halk müziği standartı olmakla birlikte giderek türk caz satandartı olmaya da başlayan şarkı. jülide özçelik, ceylan ertem gibi türk caz sanatçıları da bu şarkıyı gayet güzel yorumlamışlardır. bir de onlardan dinlemek gerek bu güzel türküyü.
aslında gonül dağı'dır. bu ne güzel bir aşk anlatımıdır, bu ne acıdır, bu ne güzelliktir ya rabbim. o sözler, o müzik ve hakkıyla yorumlayan insanların(ama hakkıyla sırf söylemiş olmak için söyleyenlerin değil) yorumlarıyla ne güzel uyumdur. misal pinhani de hakkıyla ve güzel yorumlamıştır, rahmetli müslüm baba da, neşet ertaş ise bir efsanedir. http://www.youtube.com/watch?v=EZtteaudXb0
