bugün

nevin ışığım ve gölgem isimli albümünden hoş bir şarkı.

Zaten kırgınım ne olur birde sen yorma
Biraz halimden anla..
Gözlerim dalıyor
Gidiyorsam uzaklara
ilişme sükunuma...

Bir kara gölge
Kaçıyor kendinden çığlık çığlığa
Bir karasuret sürgün kendine gidemez ne yapsa...

Ahh dilsizim hmm densizim
Varım yoğum şahidim
Süpürür yalnızlığım köşe bucak ıssız şehrimde
Okşar soğuk duvarları
Bir kara kuzgun kırgın apollo, yakıştı mı ismine
Sen firari dikilip kendine varacağım yer degil ki aslından öte...

Biraz huzur çok mutsuzum, çok mu zor soluksuzum
Yalnızlıkta bir yerdir gidilmeli ara sıra...

http://www.youtube.com/watch?v=HbuLaSwZ_10
görsel
görsel
bazen boynu bükük tek başına kalmak kendinle...

bir ucu ihanetin, bir ucu inanmanın karanlığı ve en başında sevme. sev-me dercesine sunar gölgelerin ardına sığınanların ortalarda görmezsiniz cisimlerini, hayal meyal hatırladığınız bir tek isimleri vardır, bir de gölgeleri hayat izinizde... gölgelerini almak istemezler, cisimlerini alıp gitseler bile.. gölgeleri giderek büyür sizden uzaklaştıkça. onlar gölgeleriyle varolanlar, insan suretine bürünmüş eski hikayeler arasında belki bulabileceğiniz korkaklar! gölgelerini size bırakıp giderler, cünkü o korkaklar gölgeleriyle bile yüzleşmek istemezler... karanlık yüzünü yansıtır kendilerinin cünkü onlar kendilerini siyahların içinde görmek, bilmek, tanımak istemezler... ne zaman kendi gölgesini hatırlatmaya çalışsan, duymazlıktan gelirler... ne güneşin sıcaklığıyla ısınır, ne yağan karın soğuğuyla donarlar, hissizler... onlar aslında 'hiç'ler.

gölge oyunlarına maruz kalmıştınız, onlar sahnedeydiler fakat alkışsız indiler...

karanlığın içinde bırakmaya çalışırlar sizi gölgeleriyle, kendi korkularını size bulaştırmaya çalışırlar oysa sadece karanlık yüzlü insanlar kendi gölgelerini görmekten korkarlar...
kalabalıkların içinde o,
gölge.
dokunuşu aynı,
görünüşü aynı,
hisleri farklı.
Yalnızlıkta bir yerdir gidilmeli ara sıra...(nev - gölge)
görsel
ışık olmadan var olamayan bir kavram..
gölgem uzadıkça küçüğüm sanki
o yürüdükçe ben sabit..
gölgemin gamzesi çıkmaz gülerim
peki o hayalse ben neyim..?
içimde bir gölge!
ve başka bir gölge,
gölgemin içinde,
gölgemin gölgesi,
ben değil miyim?
değil!
tüm antik kültürlerde ve batıl inanç biçimlerinde gölge kötülüğü temsil eder.
ya gölgenizden korkmanız gerekir ya da gölgenizi çalıp, sizi yoketmelerinden.
renksiz renk ile özdeşleşen gölge, tüm kutsal kitaplarda cehenneme işaret eder.
en çarpıcı örneklerinden birine vakı'a suresinde tanık oluruz; kıyamet atmosferinde cezasını çekenler gölgeye bulanmıştır; kara duman ve gölgeye sıkışıp kalmak, günahkar kulların kaçınılmaz sonudur burada:

"içlerine işleyen bir ateş ve sıcak su içinde,
kara dumandan bir gölge altında,
ki ne serinletir, ne de hoştur"
tellallara verilmeyen adın
bağıra çağıra dökülünce gözlerimden
serilirdin üzerime.
ben, güneşin geliş açısının oluşturabileceği gölgenin en basit olanını keşfedebilme ihtimalimi sevdim.**
Güneş ışınlarından korunacak yer. *
an itibariyle trt 1'de yayınlanmakta olan türk işi film noir.
ışığa çıkarsan gölgen karanlık olur orada kimseyi göremezsin. Gece aşkları eşitler her renk eşitlenir. Gölgedeki sır her yanı sarar ve sonuç: aşıklar tutuşur. Şair sevdiğini gölge gibi takip eder ona dokunamaz, ona ulaşamaz, ona dur diyemez gel diyemez ama şair onu hep takip eder durur. Gölgesi ihanet etmez insana ve onu hiç bırakmaz..
Tirstigimdir. kucukken bakip aglarmisim su ara iyiyim cok korkunca telefona odaklanirim ve ya eskiden kalma aliskanlik yorgan altina saklanirim. icimdeki cocugu sevim.
bazı kızlar fotoğrafını çekip faceye atarlar.
Kız ismi.
leziz bir feridun düzağaç şarkısı / mükemmel bir nükhet ruacan şarkısı...
dinlememişler için lezizin değil, mükemmelin izini sürelim.

http://www.youtube.com/watch?v=FEaP8CeVPYM
algonquin dolaylarındaki halk, hasta olan bir insanın gölgesinin zedelenmesinden ötürü hasta olduğuna inanırlar. hatta, gölge gelip yeniden bedenine girmeden, yani hastalığı tam düzelmeden yerinden kalkan insanlar azarlanır. gölge bu kültürde, bedenin manevi yardımcısı olarak görülür. şayet hasta, yerinden kıpırdayamayacak kadar halsizse, bunun nedeni öbür benliğin, yani gölgenin ölüm nehri kıyısına kadar gidip, içeri alınmadığından ötürü geri dönmesidir. işte, insanın gölgesi olduğu gibi, çeşitli aletlerinde gölgesi vardır. gölgeye değer verildiğinden, bir baltada örneğin, gölgelerin gittiği âleme insanlarla beraber gidebilmektedir.
Demet Akalın'ın, biraz doksanlar, biraz arabesk, biraz elektronik kattığı harika şarkısı. 2015 yazını yakar bu.

https://www.youtube.com/watch?v=sYjF4Mi9TtQ
ışığın olduğu yerde olur.
bildiklerinden kaçamazsın gölgenden kaçamadığın gibi sürekli izler seni ta ki sen onu karanlıkta saklayana kadar yanındadır aslında göremezsin göremezler ama hep seninledir...