ziya aydınlık demektir, düca ise karanlık, sedefte ikisinin ortası tam bahsettiğiniz nokta ne aydınlık ne karanlık ikisinin de hükmünün olmadığı zamandır.
bunu anlatan güzel bir satır vardır, "ya ziyâsın ya dûca sedefin bir hümkü yok".. ya iyisin ya kötü orta şekerin bir hükmü yok diyor yani.