Bir de bunun tam tersi vardır, yeryüzüne uzun süredir bakmadığınızı fark ettiğiniz an. Asfalt olana değil, hayır o yeryüzü değil. 24 saat gece olan topraktan bahsediyorum.
Belki anablefobi vardır adamda. Anablefobi adı verilen korku türüne yakalanan kişiler, yukarıya bakmaktan korkarlar. Yanlış duymadınız, bu hastalığa daha doğrusu korkuya kapılan kişiler yukarıya bakamazlar. Baktıkları zaman ise tedirgin olurlar. Gökyüzüne bakmak dışında, kapalı alanda da yukarı bakmaktan çekinen bu ilginç kişiler, pek fazla yaygın değildirler.
Neredeyse her gün baktigimdir, bakarım rahatlarım yıldızların kayışını izlerim, kısacası gökyüzüne bakmak güzeldir, depresyondaysaniz rahatlamak için bire birdir.
istanbul'dan izmir'e gitmiştim. Gökyüzüne bir baktım yıldızlar gözüküyordu. O zaman istanbul'da baktığım şeyin gökyüzü değil, bir çöplük olduğunu gördüm.
