karartmasın bulutlar gökyüzünü
sis yüz tutmasın yüce dağın zirvesine
umutlar tükenmesin dostlukların arasında
bırakın gökyüzü hepimize mavi kalsın
bulutlar sansın ki rüzgar esmeyecek
yıldızlar bilsin ki güneş elbet batacak
varlık girdi mi araya dostluk bitecek
bırakın dostluk insanlığa ebedi kalsın
hep söyleriz eski anılarımızı günümüze
bazen acı söz söyleriz sohbetin içine
sıcaklar attı mı kızarız o mavi gökyüzüne
bırakın dünyayı kendi yörüngesinde kalsın
tutkular seni de bezdirdi sarıkaya
doğayı kirlettik kaldık damacanalı suya
unutmayalım ki yoktur başka bir dünya
bırakın her varlık kendi dünyasında kalsın.
