gökyüzü herkesin
ama en çok,
beyaz büyük kanatlı kuşların.
ne çok yakışır o kanatlarda
mavi arka fon uçsuzluklar.
bir bulut geçerken rüzgarla
beyaz kuşum git bana.
bu sözlerden hareketle bursalı gençlerimizin gökyüzüne bakması gerekmekte. evet şimdi şu anda ayın etrafında usul usul dolanan, geceleyin ürkütücü karanlıktaki siyahlığa sahip gökyüzünün üzerinde tatlı beyazlılığıyla gezinen bulutlara bakmalılar. belki de titanyum beyazı budur. rosscuğum. bulutlara çekilin etrafımdan diyen bembeyaz bir ay kasvetli ve soğuk şekilde bakar gözlerimizin içine. ama bu kadar derin bir lacivert ve siyah ve bir o kadar da canlı bir beyaz başka nerede olabilir ki?
