saygı duydum eyvallah ama aklıma okullardaki malum soru geldi. bu bilgi bizim veyahut senin ne işine yarayacak meryemcim.
ölmüş olan dillere merakımızın yarısı ingilizceye olsa şimdi nerelerdeydik. eski Türkçe öğretmenlerimden biriyle karşılaştım geçenlerde. kendisi de en sevmediğim görüşü bozuk ama sevdiğim bir insandır. kolunda Göktürkçe bir dövme ve Meryem gibi kendisi de anadili 'gibi' biliyor göktürkçeyi. ama kendisi yabancı yazarları okumuyor, dünya klasiklerine bile bakmıyor. bence bir nesli daha mal edecek bu eski merakı.
ne sikimce yazdığı umrumda değil lakin sosyal hizmetlerin bu çocuk hakkında bir araştırma yapması lazım zira bileğindeki izler bana şiddet görüyormuş izlenimi verdi.
beni biraz dertlendirmiş olan çocuktur. keşke ben de 6 yaşındayken helen alfabesiyle yazı yazabilseydim. bu yavrucak aslını unutmamış, keşke bize de unutturmasalardı.
çünkü türktür! güçlüdür. doğuşundan ölümüne kadar daima güçlü olmak zorundadır. helal olsun sana, kalem tutan parmaklarına...
gözlerine kurban ey türk kızı.
terörist seviciler yaklaşmamış bile başlığa anırarak güldüm yemin ederim. suriye duyarcıları da yok ortalıkta hayretler içerisindeyim. şimdi bu yazıyı okuyup çomarların tacizine uğrayacağım kesin ama yapacak bişey yok edirneden karsa ne kadar çomar varsa.
Kurban olsunlar senin o kalem tutan tombik ellerine ay parçası.
Bu çocuk suriyeli mülteci olsa üzülürdünüz.
Arakanlı bir çocuk olsa haline ağlardınız.
Ama bu çocuğun da yaşam şartlarının onlardan aşağı kalır yanı yok.
Tabi çocuk türk olduğu için diğerleri gibi yardım dilenmeye alıştırılmamış.
Şartları ne olursa olsun başı dik, onurlu bir şekilde atalarının dilinde yazı yazıyor.
Kürt olsa arap olsa salya sümük ağlar yaltaklanırdı.
Ama türk çocuğu işte.
Onu ağlarken dilenirken, yardım isterken göremezsiniz.
Çünkü damarlarındaki kan asil...
