bugün şans eseri izmir'de özel bir üniversitenin şenliklerinde canli dinleme fırsatı buldugum sanatçı. sahne performansi güzeldi, samimiydi, hoş bir adamdı. lakin dinleyenleri arasinda çok ergen vardi. bildiğin justin bieber konseri gibiydi. ilginc olan bu adam duygusal aşk sozleri yazan, ayrılıklar üzerine klipler çeken biri ama dinleyen grubu ilkokul cocuklari. ne ara bunlar asik oluyor da ayrılıyor ve ask acisini çekiyor... neyse anlamadim.
yaptığı şarkılarından zerre haz etmediğim, gıcık olduğum hatta nefret ettiğim şarkıcı(msı)dır. arsız bela bunun yanında sanatçı kalır. yapmayın, bu ve bunun gibilere prim vermeyin. sizi melankoliye sokacağım derken size sokuyor.
bir insan nasıl böyle anlamlı şarkılar yazar dediğim müzisyen. çok acı çekmiş galiba. aşk, adamı söyletiyor tabi.
şarkıları bir süredir oldukça dokunuyor yüreğime.
abi bir de kasmasan söylerken gördük çatı katı joytürk akustik de bildiğin yerlerdesin beyaz show da aynı şarkı da yine zor topladın biz senin ses kayıtlarını dinlerdik naptın usta sen.
ulan adam 20 yıldır piyasada, ama son3 ayda başkasının şarkısını duymuyoruz. şimdi çatı katında ananın amı var, dene ananın amını da dene.
powertürk ü açın sadece gökhan türkmen'in şarkıları var. ulan başka adam mı kalmadı, sanırsın yeni çıkmış gökhan türkmen. herkes de bunu dinliyor aklımı kaybedicem.
powertürk ü bi açıyorum ya gökhan türkmen ya da sıla - reverans. arada 2 farklı şarkı var yine aynı hikaye.
yalnızca yaptığı işle gündeme gelen değerli bir insan.
baya bir aşk acısıyla yoğrulduğunu düşünüyorum. efkarlıyım adlı parçasında akustikte ve de sözlerde ki sadeliğin verdiği olağanüstü bir çekim gücü vardır.
