mustafa ceceli murat boz ve daha niceleri gibi parayı ve şöhreti gördükten sonra değişmemiş her zaman saygılı efendi ve mütevazı kalmış sanatçı kişiliktir. böylelerine hak ettikleri değeri verilmemesi üzücü.
aslında bu adamda türkiyenin en iyisi olmak için gerekli ses ve yetenek var.
hatta bence fazlası var. ama gündeme gelmek istemiyor resmen.
günümüz türk müziğinin 90lar tadı veren tek sanatçısı. sanki slow şarkılarının sözleri ve besteleri 90ların ilk döneminde yazılmış da yeni yeni günümüze çıkıyor gibi.
şarkıları çok ağlamaklı olsa da Türkiye'de pop seviyesinin çok üstünde şarkılara imza atmıştır.
şaheserinden başlayaraktan, büyük insan (bu şarkıya söylenecek pek bir şey yok, sadece dinleyip anı yaşarsın, anlatılmaz bu),
rüya (tr nin en başarılı pop düetidir, gerek Gökhanla yonca kocadağ'ın ses uyumu gerek şarkı kalitesi, abartmıyorum),
bir öykü (iddialı bi şarkı, nakaratı yok, klasik pop düzeninden farklı bi söz düzenine sahip, klipte Gökhan gayet iyi oyunculuk yapmış, günümüzdeki anlamsız kliplere klibin nasıl olması gerektiğini göstermiştir),
yan sen (piyasaya çıkış yaptığı şarkıdır kendisi, adamın kaliteli olduğu çıkışından belli),
ayıp ettin (olmayan aşkın ızdırabını çektirten şarkılarından sonra bu şarkı hareketli havasıyla ilaç gibi gelir, gerçi hareketlidir hareketli olmasına ama konu hala eski sevgili, üzgün surat, ühühü),
taş (Gökhanı tanıyan insanların sayısı bu şarkıyla daha bi artmıştır, gerçi bu şarkıyla tanımaları oldukça üzücü, hele ki bu şarkıcının büyük insan gibi bi şarkısı varken, ama napalım oldu artık. şarkı hareketli, 70 lere götürmez direkt fırlatır. o bonus kafalar, ispanyol paçalar, apartman topuklar, geniş yaka dar kesim pantolonlar ve l favoriler derken eğer yaşınız da kemale ermişse, en az 50 yaşındaysanız net hatırlarsınız. gerçi o yaştaki biri de buralarda takılmaz o ayrı. kısaca güzel şarkıdır, dinleyiniz),
yüreğim (bu biraz daha kendime hiç yakıştıramasam da tabiri caizse faça atmalık şarkı, slow, hüzünlü, Gökhan'ın sesi de hüzünlü bi şey zaten adamın sesi ağlıyor resmen amk, depresyona girmeyi göze alarak dinleyin lütfen),
dön (bunu dinledikten sonra eski sevgiliye geri dönüş yapmaya çalışabilirsiniz, pişman olacağınız işleri yapmayın bence, Gökhan'ın klasiklerindendir, Gökhan severler bilir bunu, saydığım diğer şarkıları kadar popüler olmamıştır.)
soldier of fortune cover'ını yeni farkettiğim türkücü. birader, köşedeki çiçekçinin sevgilini sormasına benzemez bu şarkının felsefesi. gitar falan hoş ama ruh nerde ruh? olmamış.
