bana iyi gelen sestir. sanki ben topraklanıyorum yani , gök değil de ben rahatlıyorum. o ışıktan sonra sesin gelmesini beklemek de , bir çizgi romanının yeni sayısını bekleme heyecanı gibidir. hiç de korkmam. hatta mümkünse elektrikler gitsindir. karanlık olsundur . mumlar çıksındır. elektrikler gelmesine rağmen hala mum kullanılsındır çok sevilip mesela. parmaklardan gölge yapılsın , birkaç saat önce koymuş olunan çay tam demini almış olsundur. dışarıda köpekler havlasındır , ses üstüne ses binsindir. çığlıklar çığlıklar . kaptırdım ben kendimi. severim gök gürlemesini. arada gürlemesi lazım zaten , insanlara haddini bildirmesi lazım. sinirden ağlaması gibidir göğün ardından da şıkır şıkır yağar ya böyle yalnız ve içe dönük biri gibi.
Yağmurlu bir gecede deli gibi yağmur ve gökgürültüsü. Bana huzur veriyor, yüreğim canlanıyor. Var mı gelecek olan? Anlatalım hayatlarımızı birbirimize ondan sonra bir yerde soba başında çay içelim.
Çocukken beni divan ve masa altına saklatan ses. Şimdilerde meteoroloji hayranlığından dolayı dışarı çıkıp yanıma yöreme düşmesini bile bekleyebilecek kafadayım.
Kimi insanların korktuğu, yağmur habercisi sestir. Aksine dinlemeyi çok sevdiğim, ruhumu alıp alıp uzaklara götürendir. Sabahlara kadar uyumayıp camın kenarında dinlerim kimi zaman.
Çoğu insanın küçükken korktuğu, annemin pencereden uzaklaştığı, benim ise heyecanla ve merakla izlediğim, hoşuma giden bir doğa olayıdır. Maalesef dizi ve filmlerde kötü olayların habercisi klişesine mağdur olmuştur. Yahu olay yağmurun, bereketin habercisi asıl. Ne diye kötü olsun? Kısacası gökgürültüsü candır.
Korku filmi izleyip evde tek kaldınız mı insan inceden korkuyor. Hele de bu cinli bir filmse nas Felak sürelerini pelesenk ediyorsunuz dilinize. Koyun saymakta artık işe yaramayacak.
