sonbaharda insanın içine düşen, kaplayan hissiyat. ağaçların yapraklarını dökmesi ve o dökülen yaprakların kapladığı kaldırımlar, sokaklar gözlerinizin çerçevesine yerleşir. bir yerlere yetişme telaşı içerisindeyken sizi ıslatan yağmur altında çok farklı duygular yaşatır, yaşanır. hani mutlu bir anınızda bile tuhaf bir burukluk yaşatır insana, renklerden midir havasından mıdır bilinmez...
yapraklar bulundukları yerden, ağacın dallarından tek tek koparken nasıl oluda insan mutlu olabilir ki? her düşen yaprak bir insan, ağaç ta bir hayattır. insanların ölümünü izlemek ne denli mutluluk verici olabilir?
