Otlarla solgun merdivenlerin
dilsiz basamaklarını
kim çıkar artık
kim çıkar
Yalnız dar sokakların kedileri
-bakışları penceresiz-
tırmalar dururlar eşikleri
Siz ki taşı suskun bilirdiniz
Alevler püskürtmezdi rüzgâr
Bir kırık saksı değildi yüreğiniz
Yaprak yaprak fısıltıyı
Hayra yormazdınız pek
Çekip gitmeden gölgeniz
Düş müydü masal mıydı
Kıvrım kıvrım köpürerek
bir nehrin ağzına geldiğimiz
Albümlerden taşar mıydı
başımızdaki orman uğultusu
Şimdi fenerler gezdirir
dar sokakların kedileri
Kanatır yıldızsız geceleri
gizli aşkların tortusu
Köreltir bekleyişleri
güzle kilitli kapılar
Unutulmuş çeşmelerden
kendi bildiğine akar su
