kimse kusura bakmasın. bu duyguyu sapına kadar yaşıyorum.
yaşadığım ülkedeki insanlar, "istanbul" dediğimde, "yeee it's a amazing city" diyorlar ama bilmiyorlar ki benim istanbul'umda, ankaram'da hatay'ımda tüm ülkemde insanlar benim demokrasi elçisi devletim! tarafından katlediliyor ve bu öylece orada kalıyor.
kimse bilmiyor amına koyduğumun hayatında gencecik canların yitip gittiğini, "yes turkish kebab" diyorlar bilmiyorlar ama daha bu gece gencecik bir insanımız, pırıl pırıl bir kardeşimiz daha hayata gözlerini yumdu.
ben artık türklüğümle gurur duymuyorum. katil bir devletin otoritesine saygı duymuyorum.
allah'a kitaba da inanmıyorum ama bu uğurda hayatını kaybeden onlarca kardeşim, abim, ablam için allah'ın var olmasını istiyorum ki cennetin en güzel yerinde olsunlar.
